ὑποσπαθισμός

ὑποσπαθιστήρ

ὑποσπαίρω
ὑποσπαθιστήρ, ῆρος (ὁ) [ᾰ] scalpel de chirurgien, P. Eg. 6, 6.
Étym. *ὑποσπαθίζω, v. le préc.