ὑπόσυχνος

ὑποσφάγιον

ὑπόσφαγμα
ὑπο·σφάγιον, ου, (τὸ) [] endroit où l’on égorge la victime, c. à d. bas de la gorge, Gal. De usu part. 16, 10.
Étym. ὑ. σφάζω.