ὑποστηρίζω

ὑποστιγμή

ὑποστίζω
ὑποστιγμή, ῆς (ἡ) virgule (litt. sous-ponctuation, p. opp. au point) D. Thr. p. 7 et 8 Uhlig ; Arcad. p. 189 ; Quint. 11, 3, 35.
Étym. ὑποστίζω.