ὑπόθημα

ὑποθημοσύνη

ὑποθήριον
ὑποθημοσύνη, ης (ἡ) précepte, conseil, au pl. Il. 15, 412 ; Od. 16, 233 ; au sg. Xén. Mem. 1, 3, 7 ; Luc. Astr. 1.
Étym. cf. le préc.