ὑποτιμητής

ὑποτίτθιος

ὑποτλάω
ὑπο·τίτθιος, ος, ον, qui est encore à la mamelle : τὸ ὑποτίτθιον, Spt. Hos. 14, 1 ; Ath. 46e, enfant encore à la mamelle.
Étym. ὑ. τιτθός.