ὑποζύγιος
ὑποζυγιώδηςὑπο·ζύγιος, ος
ou α, ον
[ῠγ] mis sous le joug, Ar. gr. (Eust. 1625, 41) ; τὸ ὑποζύγιον,
Thgn. 126 ;
Hdt. 9, 39 ;
Xén. Lac.
11, 2 ; Plat.
Leg. 873d, etc. bête de somme ; d’ord.
au pl. Hdt.
1, 167 ; 3,
25, etc. ; Thc. 2, 3, etc. ||
E Fém. -ία, Ar. gr. l. c.
Étym.
ὑ. ζυγόν.