ὑψιφανής

ὑψιφόρητος

ὑψίφρων
ὑψι·φόρητος, ος, ον [ῐ] qui se porte en haut, qui va haut, Syn. Hymn. 36 ; Procl. 4, 14.
Étym. ὕ. φορέω.