ὑπτίασις

ὑπτίασμα

ὑπτιασμός
ὑπτίασμα, ατος (τὸ) position renversée : ὑπτιάσματα χερῶν, Eschl. Pr. 1005, mains étendues et renversées ; chute à la renverse, chute mortelle, Eschl. Ag. 1235.
Étym. ὑπτιάζω.