ὑσμίνη

ὑσμίνη, ης (ἡ) [ῑ] combat, mêlée, Il. 5, 84, 200 ; 7, 14 ; 13, 383 ; Od. 11, 417 ; Hés. Th. 631, 663 ; Sc. 119 ; au plur. Il. 5, 200 ; ὑσμίνην ἀρτύνειν, Il. 15, 303, engager le combat ; ὑσμίνην μῖξαί τινι, A. Rh. 2, 985, engager le combat avec qqn ; πρώτῃ ἐν ὑσμίνῃ, Il. 15, 340, au premier rang des combattants.