ἡδύοσμος

ἡδύ·οσμος, ος, ον, à l’odeur agréable, Ar. fr. 116 ; subst. ὁ ἡδύοσμος, Arstt. Plant. 1, 7, 1 (cf. Str. 344); et τὸ ἡδύοσμον, Th. H.P. 7, 7, 1, menthe, plante odoriférante.