ἡδυφαής

ἡδυφάρυγξ

ἡδύφρων
ἡδυ·φάρυγξ, -φάρυγγος (ὁ, ἡ) [ῠᾰ] agréable au gosier, Philox. (Ath. 147b).
Étym. ἡ. φάρυγξ.