ἡμετέρειος

ἡμέτερος

ἡμέων
ἡμέτερος, α, ον :
1 notre, le nôtre, Il. 1, 30 ; 2, 136, etc. ; Xén. Cyr. 4, 3, 10 ; εἰς ἡμέτερον (s. e. δῶμα) Od. 2, 55, etc. ; ἡμέτερόνδε, Od. 8, 39, etc. ; A. Rh. 1, 107 ; ἐφ’ ἡμέτερ’, Il. 9, 619 ; Od. 15, 88 ; ἐν ἡμετέρου, Hdt. 1, 35, etc. dans notre demeure ; ἡ ἡμετέρα (s. e. χώρα) Thc. 6, 21, notre pays ; τὸ ἡμέτερον, Plat. Tim. 27d, etc. quant à ce qui nous regarde, pour notre part ; avec un gén. : ἡμέτερον αὐτῶν, Plat. Gorg. 514b, notre propre (demeure) (p. ἡμῶν αὐτῶν) ||
2 pour ἐμός, Od. 11, 562 ; 16, 300, 442, etc. ; Thcr. Idyl. 2, 31 ; 16, 6 ||
E Dor. ἁμέτ- [] Thcr. Idyl. 2, 31, etc. ; éol. acc. pl. ἀμμετέρας, Thcr. Idyl. 28, 16.
Étym. ἡμεῖς.