ἡμιεργής

ἡμίεργος

ἡμίεφθος
ἡμί·εργος, ος, ον, à moitié travaillé, à moitié fait, Hdt. 4, 124 ; Thc. 7, 2 ; Arstt. Œc. 2, 2 ; p. opp. à ἐξειργασμένα, Jos. A.J. 14, 16, 2.
Étym. ἡμι-, ἔργον.