ἡμίμετρον

ἡμίμηδος

ἡμιμναῖον
ἡμί·μηδος, ος, ον [ῐ] adj. m. à moitié mède, Œnom. (Eus. P.E. 213b).
Étym. ἡμι-, Μῆδος, cf. ἡμιπέρσης.