ἡρωϊκῶς

ἡρωΐνη

ἡρώϊος
ἡρωΐνη, ης (ἡ) [ῐ] héroïne, demi-déesse, Thcr. Idyl. 13, 20 ; 26, 36 ; Call. Del. 161 ; DP. 1022 ; Luc. Im. 7, Nec. 15 ||
E Par contr. ἡρῴνη, Ar. Nub. 315 ; Anth. App. 51, 55.
Étym. fém. d’ ἥρως.