ὡραίως

ὡρακιάω-ῶ

ὠρανίαφι
ὡρακιάω-ῶ [ρᾱ] tomber en défaillance, Ar. Ran. 481 ; Lib. 4, 143, 209 ; Thém. 314b ; ὡρ. τὸ βλέμμα, Aristén. 1, 10, devenir pâle, blêmir.