ἵπταμαι

ἴπτω

ἴπωσις
ἴπτω, seul. moy. ἴπτομαι (f. ἴψομαι, ao. ἰψάμην)
1 presser, accabler, Il. 1, 454, etc. ||
2 p. suite, blesser, endommager, Thcr. Idyl. 30, 19.
Étym. cf. ἰπόω.