ἰσχίον

ἰσχιορρωγικός

ἰσχναίνω
ἰσχιο·ρρωγικός, ή, όν, aux hanches brisées, d’où ἰσχιορρωγικὸς στίχος, Gramm. (Tyrwh. de Babrio, p. 17) vers ïambique qui a des spondées aux pieds pairs.
Étym. ἰσχίον, ῥήγνυμι.