ἰσόχροος

ἰσόχρυσος

ἰσόχωρος
ἰσό·χρυσος, ος, ον [Ῡῡ] aussi précieux que l’or, Archipp. (Poll. 6, 174) ; Archestr. (Ath. 305e).
Étym. ἴ. χρυσός.