ἰσογραφή

ἰσογράφος

ἰσογώνιος
ἰσο·γράφος, ος, ον [Ῡᾰ] exactement transcrit, d’où fig. écrit d’après, copié sur, dat. Timon (DL. 3, 7).
Étym. ἴ. γράφω.