ἰσοπλεύρως

ἰσοπληθής

ἰσοπληθῶς
ἰσο·πληθής, ής, ές [Ῡ]
1 égal en nombre à, Thc. 6, 37 ; abs. Hpc. 462, 49 ; Xén. Ages. 2, 9 ||
2 égal en grandeur, Eucl.
Étym. ἴ. πλῆθος.