ἴξ

ἰξαλῆ

ἴξαλος
ἰξαλῆ, ῆς [ᾰ] contract. p. ἰξαλέα, ας (ἡ) s. e. δορά, peau de bouc, Hpc. Fract. 770 ; Gal. 12, 244.
Étym. cf. le suiv.