κακόλεκτρος

κακολογέω-ῶ

κακολογητέον
κακολογέω-ῶ []
1 injurier, dire du mal de, acc. Lys. 112, 36 ; Hypér. 102, 13 Bekker ||
2 maudire, acc. Spt. Ex. 21.
Étym. κακολόγος.