κακοφωνία

κακόφωνος

κακόχαρτος
κακό·φωνος, ος, ον [ᾰ] qui a une voix ou un son désagréable, Arstt. Aud. 40 ||
Sup. -ότατος, DH. Comp. 12.
Étym. κ. φωνή.