κακοτρόπως

κακοτροφέω-ῶ

κακοτροφία
κακο·τροφέω-ῶ []
1 tr. nourrir mal, d’où au pass. être mal nourri, dépérir, Th. H.P. 5, 2, 2 ||
2 intr. venir mal, dépérir, Th. ibid.
Étym. κ. -τροφος de τρέφω.