Κάλαμις

καλαμίσκος

καλαμίτης
καλαμίσκος, ου (ὁ) [ᾰᾰ] petit chalumeau dont on se servait pour infuser un liquide, Ar. Ach. 1033 ; Gal. 5, 359 ; Geop. 20, 24.
Étym. κάλαμος.