καλλιτεχνέω-ῶ

καλλιτέχνης

καλλιτεχνία
καλλι·τέχνης, ου (ὁ) [ῐ] qui fabrique de belles choses, habile ouvrier, Anacr. 4, 1.
Étym. κ. τέχνη.