καλοποιός

καλόπους

καλός
καλό·πους, gén. ποδος (ὁ) [ᾱ] forme en bois pour fabriquer des chaussures, Plat. Conv. 191a (var. καλάπους) ; Gal. 6, 37.
Étym. κᾶλον, πούς.