καμάρωμα

καμάρωσις

καμαρωτός
καμάρωσις, εως (ἡ) [ᾰᾰ] voussure, particul. fracture du crâne en forme de cintre, Gal. 2, 268, etc.
Étym. *καμαρόω de καμάρα.