κάμπος

καμπτήρ

καμπτικός
καμπτήρ, ῆρος ()
1 courbure, courbe, inflexion, Xén. Cyr. 7, 1, 6, Str. 655 ||
2 borne de l’hippodrome, autour de laquelle tournaient les chars, Arstt. Rhet. 3, 9, 2 ; fig. terme, Hérod. att. (Stob. Fl. 116, 21) ; Anth. 12, 257.
Étym. κάμπτω.