κάναϐος

κάναθρον

Κανάκη
κάναθρον [ᾰᾰ] ou κάνναθρον, ου (τὸ) charrette ou voiture recouverte de nattes de jonc ou d’osier, Xén. Ages. 8, 7 ; Plut. Ages. 19.
Étym. κάνης.