καπρίσκος

κάπρος

καπροφόνος
κάπρος, ου ()
1 sanglier, Il. 17, 725 ; Hés. Sc. 386 ; Xén. Cyr. 2, 3, 9, etc. ; joint en appos. à σῦς, Il. 5, 783 ; 17, 21 ||
2 p. anal. porc, poisson de mer, Philém. (Ath. 288f) ; ou de rivière, Arstt. H.A. 4, 9, 3 (cf. καπρίσκος).
Étym. cf. lat. aper.