καρπαία

καρπάλιμος

καρπαλίμως
καρπάλιμος, ος, ον [πᾰ]
1 qui saisit avidement, Pd. P. 12, 35 ||
2 p. suite, prompt, agile, rapide, Il. 16, 342, 809 ; Ar. Th. 957 ; A. Rh. 3, 280.
Étym. pré-grec.