καρυκευτής

καρυκεύω

καρύκη
καρυκεύω [ᾰῡ] accommoder délicatement en civet ou en ragoût, Alex. (Ath. 642d) ; Mén. (Ath. 172b) ; fig. Plut. M. 55a.
Étym. καρύκη.