καστόριον

καστορίς

καστορνῦσα
καστορίς, ίδος (ἡ) d’ord. au pl.
1 chienne de chasse laconienne, Anth. 6, 167 ||
2 sorte de phoque, Opp. H. 1, 394 ; El. N.A. 9, 50.
Étym. κάστωρ.