καταδάκνω

καταδακρύω

καταδακτυλίζω
κατα·δακρύω :
1 verser des larmes, pleurer, Eur. Hel. 697 ; Plut. Cæs. 41 ; τι, Xén. Cyr. 5, 4, 31, qqe ch. ||
2 faire pleurer, App. Lib. 70 ; Civ. 4, 94.