καταδέομαι-οῦμαι

καταδέρκομαι

κατάδεσις
κατα·δέρκομαι (f. -δέρξομαι, ao. 1 κατεδέρχθην) regarder d’en haut : ἐπὶ χθόνα, Hh. Cer. 70, sur la terre ; τι, Od. 11, 16 ; Soph. Tr. 1000, qqe ch. ||
E Prés. 2 sg. poét. -δέρκεαι, Hh. l. c.