καταδουλόω-ῶ

καταδούλωσις

Κατάδουπα
καταδούλωσις, εως (ἡ)
1 asservissement, Thc. 3, 10 ; 7, 66 ||
2 servitude, Plat. Leg. 776d.
Étym. καταδουλόω.