κατακολπίζω

κατακόλπισις

κατακολυμϐάω-ῶ
κατακόλπισις, εως (ἡ) [ῐσ] action d’entrer en rade, de se réfugier dans un port, Anon. (Suid.).
Étym. κατακολπίζω.