κατακτός

κατακτυπέω-ῶ

κατακυϐεύω
κατα·κτυπέω-ῶ [ῠ] frapper avec bruit, Chrys. 1, 963 ; Bas. 3, 489 ; 4, 992 Migne ; τινος, Alciphr. 1, 23, qqn.