κατάκυκλος

κατακυκλόω-ῶ

κατακυλινδέω-ῶ
κατακυκλόω-ῶ, enfermer dans un cercle, cerner, Spt. Jud. 16, 2 ; Jos. B.J. 3, 8, 6 ||
Moy. m. sign. Plut. Sert. 9 ; Gal. 12, 477.
Étym. κατάκυκλος.