κατακυριεύω

κατακυρόω-ῶ

κατακυρτόω-ῶ
κατα·κυρόω-ῶ []
1 confirmer, ratifier, Soph. Ant. 936 ||
2 décider, particul. adjuger, Jos. A.J. 12, 4, 4 ; condamner : au pass. κατακυρωθεὶς θανάτου, Eur. Or. 1013, condamné à mort.