κατακώχιμος

1 possédé comme gage, Is. 2, 35 (att. κατοκώχιμος, vulg. κατόχιμος) ||

2 qui se laisse prendre facilement : ἔκ τινος, Arstt. Nic. 10, 9 ; ou ὑπό τινος, Arstt. Pol. 8, 7 ; τινι, Arstt. H.A. 6, 18, possédé d’un désir, d’un besoin, etc. ; ou épris de qqe ch. Syn. 62b ; πρός τι, Arstt. Pol. 2, 9, 8, enclin à qqe ch.