καταμελετάω-ῶ

καταμελέω-ῶ

καταμελιτόω-ῶ
κατ·αμελέω-ῶ, négliger complètement, gén. Hpc. Art. 791 ; Xén. Œc. 4, 7 ; abs. Soph. Aj. 45 ; Xén. An. 5, 8, 1 ; Plat. Tim. 41d ; au pass. être complètement négligé, dédaigné, Plut. Ant. 53.