καταφθορά

καταφίημι

καταφιλέω-ῶ
κατ·αφίημι (impf. κατηφίειν, part. ao. 2 καταφείς) laisser aller de haut en bas, lancer de haut en bas, lâcher, Plat. Lach. 183e ; Arstt. Probl. 32, 5.