καταπολιορκέομαι-οῦμαι

καταπολιτεύομαι

καταπομπεύω
κατα·πολιτεύομαι [ῑ] attaquer, circonvenir ou vaincre par des moyens politiques, acc. Dém. 442, 21 ; Plut. Lyc. 9, Pomp. 51, Galb. 20.