καταπορνεύω

κατάποσις

καταπότιον
κατάποσις, εως ()
1 déglutition et absorption des aliments, Plat. Tim. 80a ; Arstt. P.A. 4, 11 ||
2 canal de la déglutition, gosier, Muson. (Stob. 17, 43) ; Arr. Epict. 1, 16 ; Arét. p. 33, 54.
Étym. καταπίνω.