καταρροφάω-ῶ

καταρροφέω-ῶ

καταρρόφησις
κατα·ρροφέω-ῶ, humer, avaler, Hpc. 416, 6 ; Xén. Cyr. 1, 3, 9 ; Arstt. Probl. 4, 36 ; τι, Hermias (Ath. 563e) ; τινος, Orib. 173 Matthäi qqe ch. ||
Moy. m. sign. acc. Ruf. 136 Matthäi.