κατασεύομαι
κατασήθωκατα·σεύομαι :
1 s’élancer de haut en
bas, s’épancher avec force, à flots, Q.
Sm. 4, 270 ||
2 s’élancer en arrière,
refluer, Il. 21,
382 ||
3 s’élancer contre,
gén. Nonn.
D. 2, 353
||
E Impf. 2 pl. poét. κατεσσεύεσθε, Nonn.
D. l. c. ;
ao. 2, 3 sg. κατέσσυτο, Il. 21, 382 ; part. pf.
κατεσσυμένος, Q.
Sm. 4, 2, 70 ; Nonn. D. 34, 155.