κατασκευαστικῶς

κατασκευαστός

κατασκευαστῶς
κατασκευαστός, ή, όν :
1 arrangé, fait avec art, Plut. M. 210d ; p. opp. à αὐτοφυής, DH. Is. 11 ; d’où : qui n’est pas naturel : δόξα, DH. 1, 76, fausse gloire ||
2 suborné, Arstt. Œc. 2, 13.